بررسی رفتار هیدرودینامیکی در مخزن آسماری میدان نفتی کرنج و کاربرد آن در توسعه میدان

نیروی هیدرودینامیک مهمترین عامل جابجایی سیال، بویژه درتولید هیدروکربن از مخازن است. مطالعه آن می تواند ابزار مفید و قدرتمندی برای تولید، توسعه و مدیریت برداشت مخازن نفت و گاز باشد. این مطالعه در مخزن آسماری میدان نفتی کرنج که از جمله مخازن کربناته شکافدار است، انجام گردید. در این تحقیق از اطلاعات 30 حلقه چاه استفاده گردیده است. بررسی و بازسازی مدل هیدرودینامیکی مخزن بر اساس داه های زمین شناسی (لیتولوژی، شکستگی و ...) و پتروفیزیکی (تخلخل، اشباع سیالات و ...)؛ اطلاعات دینامیکی مخزن نظیر تغییر سطوح تماس سیالات؛ فشار سیالات مخزن؛ تاریخچه تولید از مخزن و تغییر نسبت گاز به نفت تولیدی؛ آنالیزهای هیدروشیمیایی و دیاگرام ترکیبی؛ نقشه پتانسیومتریک و هیدرودینامیکی استوار بوده است. بررسی داده های زمین شناسی نشان دهنده گسترش شکستگی ها در تمام مخزن و وجود میان لایه های تبخیری در آسماری بالایی و میانی مخزن میدان دارد. در حالت کلی، درصد اشباع آب به سمت یال شمالی افزایش می یابد. بیشترین تغییر سطح تماس مربوط به همبری نفت و گاز است که حدوداً 90 درصد جابجایی را شامل می شود. داده های فشاری نفت حاکی از ارتباط خوب بخش های مختلف میدان با هم است که این ارتباط در نقاط مختلف میدان با اختلاف فشار کم ظاهر می شود. در تفسیر این مطلب می توان شدت شکستگی های بهم مرتبط را، در کنار تخلخل و تراوایی ذکر کرد. وجود ارتباط خوب بین فشارهای نفت و آبده مخزن (ارتباط عمودی) قابل ذکر است. داده های فشار آب در چاه های 4، 5، 7، 14و 20 (چاه های مشاهده ای آب) تاثیر پذیری خوبی را تحت تاثیر تولید نشان می دهند. اگر چه اختلاف روند کاهش فشار دو چاه 4 و 5 با وجود ارتباطی که با میدان نشان می دهند، روند کاهشی متفاوتی با سایر چاه ها دارند. این موضوع را شاید بتوان به قرارگیری این چاه ها در ابتدای مسیر هیدرودینامیک مرتبط دانست. بر اساس تغییرات پارامتر gor تولیدی، برخی از نقاط میدان بطور نسبی دارای مقدار کمتری نسبت به سایر نقاط هستند. این نقاط با محل کلی ورود جریان هیدرودینامیک هم خوانی دارند. آنالیز های هیدروشیمیایی و دیاگرام های ترکیبی در آبده میدان، مدل اختلاط آب هایی با منشا مختلف را تایید نموده، نشان از ورود جریان آب با tds کمتر بوده، که به دلیل نرخ پایین جریان، tdi کلی مخزن را بمقدار زیاد تحت الشعاع قرار نمی دهد. بررسی ها حکایت از وجود یک جریان هیدرودینامیک (water influx) می کند. این جریان یک جریان قوی پیوسته نیست، هر چند، الگوی حرکتی کلی پیوسته را در میدان نشان می دهد. لذا این جریان نقش کمی در بازیافت و تولید نفت ایفا می کند. محتمل ترین جهت کلی جریان، از سمت یال شمالی به سمت داخل میدان است. مهمترین مکانیزم رانش طبیعی مخزن، گاز محلول بوده است. مخزن آسماری نقطه بحرانی اشباع گاز را پشت سر گذاشته و در حال حاضر کلاهک گازی و ریزش ثقلی مهمترین نقش را در بازیابی و تولید نفت ایفا می کنند. با توجه به تزرق گاز امتزاج ناپذیر در کلاهک گازی میدان به عنوان روش بازیافت ثانویه، در صورت افزایش فشار امکان ازدیاد ضخامت ستون نفت وجود دارد. تولید بالا، ارتباط سیالی و اختلاف فشاری کم نقاط مختلف (ارتباط افقی)، موثر بودن تزریق گاز و تثبیت فشار در مخزن، ارتباط خوب بین بخش تولیدی نفت و آبده مخزن (ارتباط عمودی) نشان دهنده کیفیت بالای مخزنی میدان است.